Swoboda czy ryzyko? Spór o reprezentację przed zespołami orzekającymi

Niepokój budzi także sposób, w jaki kancelarie docierają do tych osób. Bardzo często kontaktują się z nimi jeszcze przed wydaniem orzeczenia albo tuż po jego uzyskaniu. Powstaje pytanie, skąd mają dostęp do danych osobowych osób z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności?

Oprócz tego pytania parlamentarzyści zadali jeszcze cztery inne:

1. Czy ministerstwo monitoruje zjawisko komercyjnego reprezentowania osób z niepełnosprawnościami w postępowaniach orzeczniczych przez kancelarie pobierające wysokie prowizje?
2. Czy rozważane są działania legislacyjne mające na celu ograniczenie tego typu praktyk, np. poprzez wprowadzenie limitu prowizji lub obowiązku przedstawiania warunków umowy w sposób zrozumiały i przystępny?
3. Czy ministerstwo podejmie działania wyjaśniające w zakresie możliwego nieuprawnionego pozyskiwania danych osób z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności?
4. Czy planowane jest stworzenie instytucjonalnych form wsparcia – np. bezpłatnej pomocy prawnej – dedykowanej osobom z niepełnosprawnościami w postępowaniach przed zespołami orzekającymi?

Brak instrumentów prawnych w resorcie

Jednocześnie podkreślam, że Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie otrzymało żadnych zgłoszeń o nielegalnym pozyskiwaniu danych osób z orzeczeniami. Z informacji Wojewódzkich Zespołów wynika, że dane, do których docierają nieuczciwe kancelarie, nie pochodzą z organów orzeczniczych.

Stanowisko Ministerstwa Sprawiedliwości

Jak Pełnomocnik napisał, tak zrobił. W odpowiedzi wiceminister sprawiedliwości Arkadiusz Myrcha, napisał, że jego resort nie planuje wprowadzenia zmian w zasadach reprezentowania osób z niepełnosprawnościami przed wojewódzkimi zespołami ds. orzekania o niepełnosprawności.  Myrcha wyjaśnił, że prawo gwarantuje swobodę wyboru pełnomocnika i nie powinno się jej ograniczać wyłącznie do osób z odpowiednimi kwalifikacjami. W ocenie wiceministra takie rozwiązanie mogłoby podnieść koszty postępowania, co utrudniłoby dostęp do świadczeń wielu osobom. Dodatkowo wprowadzenie takiego ograniczenia wykluczałoby możliwość ustanowienia pełnomocnikiem członka rodziny posiadającego zdolność do czynności prawnych.

Zatem z powyższego wynika, że osoby z niepełnosprawnościami, starające się o świadczenie wspierające muszą same uważać na to, kogo proszą o pomoc, a nade wszystko, uważnie czytać umowy, zanim podpiszą je z kancelariami prawniczymi, oferującymi pomoc w uzyskaniu świadczenia wspierającego.