Home > Strefa wiedzy > Blog

18 sierpień 2021

Ile umów na czas określony można podpisać? Przekroczenie limitu sprawia, że umowa z pracownikiem automatycznie staje się bezterminowa

źródło: fot. pixabay

Podstawowym dokumentem potwierdzającym zatrudnienie jest umowa o pracę. Dla pracodawcy najkorzystniejsze jest zatrudnienie pracownika na czas określony. Kodeks Pracy wprowadza jednak pewne obostrzenia, jeżeli chodzi o to, jak długo można zatrudniać kogoś w taki sposób. Limit umów na czas określony jest jasno wyrażony, ale często i tak stanowi problem.

Kiedy nowy pracownik pojawia się w firmie, najczęściej zatrudniany jest na umowę o pracę. Dopiero później, po sprawdzeniu tego, czy sobie poradzi oraz, czy samemu chce podjąć dalsze zatrudnienie, podpisywana jest pierwsza poważna umowa.

Taka umowa może być podpisana na czas określony lub nieokreślony. W pierwszym z przypadków obie strony stwierdzają, że stosunek pracy będzie trwał np. przez najbliższe 12 miesięcy. I jeżeli na końcu tego okresu pracodawca nie zaproponuje przedłużenia umowy albo pracownik je odrzuci, to taki stosunek pracy po prostu przestaje istnieć, a umowa wygasa.

W przypadku umowy na czas nieokreślony mamy umowę, gdzie obie strony stwierdzają, że jeżeli nic się nie wydarzy, to pracownik będzie pracował w danej firmie tak długo, aż sam zrezygnuje, albo gdy jakieś losowe wydarzenie sprawi, że będzie musiało nastąpić rozwiązanie tego stosunku.
Maksymalnie 33 miesiące na czas określony i trzy umowy. Wystarczy przekroczenie jednego z tych limitów i umowa automatycznie zostaje uznana za bezterminową

Nic więc dziwnego, że pracownicy dążą do tego, by jak najszybciej podpisać umowę na czas nieokreślony, a pracodawcy często wolą przeczekać, jak najdłużej się da i proponować umowy terminowe.

Przedsiębiorca nie może jednak przedłużać w nieskończoność umów na czas określony. Kodeks Pracy narzuca w tej kwestii jasne ograniczenia. Mówi o tym artykuł 25(1):

    § 1. Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.

Skąd biorą się te 33 miesiące? Do limitu tych umów nie jest brany pod uwagę okres próbny, który trwać może maksymalnie trzy miesiące. Razem daje nam to 36 miesięcy, czyli trzy lata. Ustawodawca uznał, że tych kilka lat to maksymalny czas, po jakim pracownikowi powinna przysługiwać już pewność zatrudnienia, jaką daje umowa na czas nieokreślony.

Jeżeli więc jakiś pracodawca chce, najdłużej jak się da, zatrudniać kogoś na czas określony, to musi pamiętać, że nie może przekroczyć żadnego z tych warunków:

    maksymalnie trzy umowy,
    maksymalnie 33 miesiące.

Przykładowo, jeżeli jakiś pracownik jest zatrudniony przez nas od 1 sierpnia 2021 to zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy, możliwe jest takie podpisywanie umów:

    umowa na okres próbny – 1 sierpnia 2021 roku – 31 października 2021 roku (3 miesiące, nie wlicza się w limit okresu i liczby umów),

    pierwsza umowa na czas określony – 1 listopada 2021 roku – 31 lipca 2022 roku (9 miesięcy z 33 miesięcy limitu, 1 z 3 możliwych umów na czas określony),

    druga umowa na czas określony – 1 sierpnia 2022 roku – 31 lipca 2023 roku (12 miesięcy, łącznie 21 miesięcy z 33 miesięcy limitu, 2 z 3 możliwych umów na czas określony),

    trzecia umowa na czas określony – 1 sierpnia 2023 roku – 31 lipca 2024 roku (12 miesięcy, łącznie 33 miesiące z 33 miesięcy limitu, 3 z 3 możliwych umów na czas określony).

Każda kolejna umowa, niezależnie od tego, na ile chciałby zawrzeć ją pracodawca, powinna być już na czas nieokreślony. Dzieje się tak automatycznie, nawet jeżeli obie strony zawrą kolejną umowę na czas określony, to zgodnie z par. 3 art 25(1) Kodeksu Pracy;

    § 3. Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż okres, o którym mowa w § 1, lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż liczba umów określona w tym przepisie, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie okresu, o którym mowa w § 1, lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Oznacza to, że jeżeli w naszym powyższym przykładzie pracodawca, zamiast tej trzeciej umowy na rok, dałby pracownikowi do podpisania umowę na czas określony, na trzy lata, to i tak, po upływie roku, kiedy osiągnięty zostałby limit 33 miesięcy, automatycznie zamieniłaby się ona w umowę na czas nieokreślony i tak powinna być traktowana....


czytaj więcej: www.bezprawnik.pl


autor: Patryk Wieczyński