Zwiedzanie bez barier? Nie ma sprawy!

I bardzo dobrze, choć szkoda, że tak późno dostrzeżono konieczność, że to świat powinien dostosować się do osób z niepełnosprawnościami i nie być “urządzony” wyłącznie pod możliwości i wygodę osób pełnosprawnych. Ustawa dała impuls i zapewniła środki finansowe, aby poprawiać między innymi, dostępność miejsc turystycznych. Jej pośrednim skutkiem jest także wzrost świadomości społecznej i otwarcia się na potrzeby osób z niepełnosprawnościami, co zaowocowało kolejną ustawą, nakładającą obowiązek dostosowania produktów i usług na podmioty gospodarcze, którą uchwalono w tym roku. 

Proces dostosowań instytucji publicznych jest w trakcie, ale już dziś można korzystać z części rozwiązań, które udało się zaimplementować dzięki ustawie. 

W zbliżającym się sezonie wakacyjnym osoby z trudnościami w poruszaniu się, widzeniu i komunikowaniu mogą coraz śmielej, samodzielnie planować swój urlop. 

Zanim wybierzemy się w podróż, aby zwiedzić jakiś obiekt, warto wcześniej na jego stronie internetowej sprawdzić deklarację dostępności, czyli dokument, w którym instytucje podają, jakimi udogodnieniami dysponują oraz na jakie bariery może trafić osoba z niepełnosprawnością. Bardzo często w deklaracji dostępności podany jest także kontakt do organizatora pobytu osób z niepełnosprawnościami – koordynatora dostępności.

Osoby niewidome mogą liczyć na audiodeskrypcję i przewodnika, a niekiedy także na warsztaty ułatwiające odbiór sztuki, a osoby głuche na przewodnika posługującego się językiem migowym. Gwoli ścisłości dodajmy jednak, że usługa najczęściej dostępna jest dla grup. 

Dla osób z trudnościami w poruszaniu się przygotowano specjalne platformy, ścieżki dojazdu, widny. Takimi rozwiązaniami może pochwalić się w Polsce Kopalnia Soli w Wieliczce czy Tatrzański Park Narodowy organizujący transport samochodowy dla osób poruszających się na wózkach, chcących zwiedzić Morskie Oko. 

Gonimy także Europę pod kątem dostępności nadbałtyckich plaż. Na stronie fundacji Machina Zmian można sprawdzić wyniki corocznych audytów badających wygodę i bezpieczeństwo oraz udogodnienia dla osób z niepełnosprawnościami plaż nad polskim morzem.

Zwiedzimy także znane europejskie zabytki. Np. Wieża Eiffla wyposażona jest w przestronne windy zapewniające dojazd do pierwszego i drugiego poziomu oraz platformy widokowe i toalety. Niestety, najwyższa część wieży jest poza zasięgiem osób z niepełnosprawnościami ruchowymi ze względu na zwężającą się konstrukcję, która uniemożliwia umiejscowienie szybu widny.

W Londynie turyści z niepełnosprawnościami bez trudu mogą zwiedzić Tower oraz British Museum. Drugie od dawna posiada przewodniki w formacie Braille’a oraz organizuje specjalne trasy wycieczek dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. 

Wprowadzone rozwiązania z zakresu zwiększenia dostępności instytucji publicznych zapewniają swobodny dostęp do dóbr kultury wszystkim. Korzystają z nich nie tylko osoby z niepełnosprawnościami, ale i osoby starsze, rodzice z małymi dziećmi lub osoby z czasowo ograniczoną sprawnością. Oby z czasem było ich coraz więcej. 

Autor: Agnieszka Kopaczewska-Lisek, Redaktor WERBEO