Niepełnoprawność w liczbach

Przyczyną niepełnosprawności są we współczesnym świecie także choroby społeczne i zawodowe, występujące coraz częściej zarówno na skutek urbanizacji, jak i industrializacji. Kolejną przyczyną, wzrastającej liczby osób z różnymi ograniczeniami jest rozwój cywilizacyjny, który poprawiając warunki bytowania i wydłużając życie osób w podeszłym wieku, nie może jednocześnie zagwarantować im zachowania pełnej sprawności.

Według wyników kwartalnego reprezentacyjnego Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL), prowadzonego przez GUS od 1992 roku, liczba osób niepełnosprawnych w wieku 16 lat i więcej, od 2002 roku systematycznie spadała i w 2009 roku wynosiła 3,5 mln (dokładnie 3 506 tys.). Według danych BAEL przeliczonych w oparciu o nowe bilanse ludności po NSP 2011, liczba osób niepełnosprawnych w wieku 16 lat i więcej w 2014 roku kształtowała się na poziomie 3,3 mln osób (dokładnie 3 272 tys.).

Oznacza to, że 10,6% ludności w wieku 15 lat i więcej, posiadało prawne orzeczenie niepełnosprawności. Liczba osób niepełnosprawnych prawnie, w wieku produkcyjnym, wynosiła średnio-rocznie 1 901 tys., co stanowiło 8,4% ludności w tym wieku. Zmianę struktury osób niepełnosprawnych według stopnia niepełnosprawności, można zaobserwować, porównując dane dotyczące udziału osób o określonych stopniach niepełnosprawności w populacji osób niepełnosprawnych prawnie ogółem, w latach 2002 – 2014.

Najczęstszą przyczynę niepełnosprawności stanowiły schorzenia układu krążenia, narządów ruchu oraz schorzenia neurologiczne. Relatywnie niższy udział procentowy osób z uszkodzeniami narządu wzroku i słuchu, z chorobą psychiczną i upośledzeniem umysłowym w zbiorowości osób niepełnosprawnych, dotyczy jednak tysięcy osób o obniżonej sprawności w codziennym funkcjonowaniu, a zatem i wymagających szczególnego podejścia w edukacji, na rynku pracy i w życiu codziennym....

czytaj więcej: www.stopbarierom.pl

źródło: www.stopbarierom.pl