Niepełnosprawni

Co powinniśmy wiedzieć o padaczce

21 sierpień 2023

Epilepsja (padaczka) jest jedną z najczęściej występujących chorób neurologicznych, jednak nie jest to choroba psychiczna. W Polsce liczba chorych na padaczkę szacowana jest na 400 tys., natomiast na świecie jest to ok. 50 mln. Epilepsja należy do najbardziej heterogennych chorób, na którą może zapaść każdy, niezależnie od wieku. Co do przyczyn padaczki, to nie są one do końca poznane.

źródło: Canva.pl

Padaczka to choroba, która może mieć różne objawy, z czego niewiele osób zdaje sobie sprawę. Bowiem padaczkę najczęściej kojarzy się z napadami padaczkowymi, a więc z nagłą z utratą przytomności oraz drgawkami całego ciała. Warto jednak wiedzieć, że wiele napadów epilepsji przebiega dyskretnie, jak choćby zaburzenia świadomości połączone z objawem ruchowym w postaci mrugania powiek. Oczywiście żadnego z objawów nie powinno się lekceważyć, ponieważ padaczka nieleczona postępuje, co sprawia, że napady mogą stać się coraz częstsze i niestety mogą być cięższe.

Trzeba wiedzieć, że atak padaczki może przebiegać w bardzo zróżnicowany sposób. Objawy mogą być różne, poczynając od klasycznych drgawek, poprzez skurcze pojedynczych grup mięśniowych, nieprawidłowe wrażenia czuciowe, aż do zaburzeń świadomości.

Kiedy weźmiemy pod uwagę, że u ok. 1 proc. społeczeństwa występuje epilepsja, musimy wiedzieć, ze wysokie jest prawdopodobieństwo, iż każdy z nas może być świadkiem ataku padaczkowego.
Jak zatem należy w takich sytuacjach postępować?

Poniżej kilka podstawowych wskazówek, jakich powinno się przestrzegać:

1. Podtrzymać upadającego,  postarać się maksymalnie złagodzić jego upadek.
2. Ułożyć chorego na plecach.
3. Jeżeli osoba doświadczająca ataku znajduje się w bezpiecznym miejscu nie należy jej nigdzie przenosić.
4. Rozluźnić ubranie wokół szyi i pasa, aby ułatwić oddychanie.
5. Odsunąć mogących pojawić się „gapiów”.
6. Odsunąć wszelkie przedmiotu w zasięgu chorego, które w czasie drgawek mogłyby spowodować urazy (kamienie, szkło itp. ).
7. Zabezpieczyć głowę chorego przez uszkodzeniami, najlepiej podłożyć pod głowę coś miękkiego (koc, zwinięty sweter itp.).
8. Zachować spokój, atak trwa przeważnie ok. 2-3 minut.
9. Po ustąpieniu drgawek udrożnić drogi oddechowe, usunąć ślinę lub wymiociny z jamy ustnej, ułożyć w pozycji bezpiecznej na boku.
10. Zabezpieczyć przed wpływem warunków atmosferycznych, w razie potrzeby okryć, zapewnić spokój.
11. Pozostać z chorym do czasu odzyskania pełnej świadomości.
12. Wezwać pomoc specjalistyczną, jeżeli:

- napad drgawkowy trwa dłużej niż 5 minut
- chory ma trudności z oddychaniem
- chory doznał obrażeń
- zaburzenia świadomości trwają dłużej niż 5 minut po ustąpieniu drgawek.

Trzeba również wiedzieć czego absolutnie nie wolno robić:

1.  Nie krępować chorego, nie powstrzymywać na siłę drgawek.
2. Nie wkładać do ust chorego żadnych przedmiotów.
3. Nie rozwierać choremu ust na siłę.
4. Nie podawać nieprzytomnemu nic do picia.
5. Nie robić sztucznego oddychania, bezdech w czasie napadu to jeden z objawów.
6. Nie cucić polewając wodą czy uderzając w twarz. 

Nie musimy obawiać się przebywania z osobami chorymi na epilepsję, musimy jednak mieć świadomość w jaki sposób można wspomóc taką osobę w sytuacji, kiedy wystąpi atak.
Bardzo wiele osób, które chorują na padaczkę w życiu codziennym funkcjonuje zupełnie normalnie. Mogą pracować na większości stanowisk i osiągać sukcesy zawodowe. Za przykład niech posłużą takie przypadki osób chorych na epilepsję jak Dostojewski, Beethoven czy Byron.



Autor: Piotr Świerżewski, Redaktor WERBEO