Pierwsza praca

Po pierwsze – plan

Przychodzi taki etap w życiu, w którym człowiek zaczyna rozglądać się za pracą. Bycie aktywnym zawodowo oznacza, że wzięło się odpowiedzialność za swoje życie. Przyjęło się uważać, że praca zawodowa daje niezależność i poczucie własnej wartości. Takie stwierdzenia zazwyczaj padają w kontekście osób z niepełnosprawnościami. Obiektywnie rzecz biorąc, takie wnioski nie powinny dotyczyć tylko grupy osób z niepełnosprawnościami, ale ogóły społeczeństwa. Niemniej jednak prawdą jest, że ludziom, mającym dysfunkcje fizyczne, lub psychiczne, trudniej jest wystartować w biegu do kariery zawodowej, co nie oznacza, że są zupełnie bez szans i mają się poddać zanim staną na starcie. Osoby z niepełnosprawnościami mogą, ale nie muszą później zaczynać pracę zawodową. To „opóźnienie” może wynikać ze stanu zdrowia, niskiej samooceny, braku odpowiedniego wykształcenia i kwalifikacji, a także nieznajdywania ogłoszeń, które oferowałyby pracę na odpowiednich warunkach.

Dlatego zanim zacznie się po raz pierwszy szukać ogłoszeń o pracę i odpowiadać na nie, trzeba sobie samemu odpowiedzieć na kilka zasadniczych pytań.

Po drugie - realizacja

Przyjmijmy, że osoba aktywnie poszukująca pracy, jest już odpowiednio ukierunkowana, czyli wie, co chce robić. Oczywiście, jeśli podejmuje się pracę po studiach czy szkole, gdzie uczysz się konkretnego zawodu, jest to prostsze. Ponadto współczesne technologie umożliwiają korzystanie ze szkoleń i kursów on-line, co na pewno będzie postrzegane in plus przez potencjonalnego pierwszego pracodawcę.
Warto też, przed procesem poszukiwania pierwszej pracy, aktywnie uczestniczyć w wolontariacie pracowniczym. Jest to forma zaangażowania pracowniczego, za którą nie otrzymuje się wynagrodzenia, ale w zamian można otrzymać tak cenne doświadczenie i nawiązać kontakty, które mogą być nieocenione w znalezieniu pracy na etat. Nie można pominąć samodzielnej nauki i bycia na bieżąco z wszelkimi nowinkami i zmianami w branży, która nas żywo interesuje.
Jeśli poszukuje się pracy w domenie, w której można zaprezentować swoje umiejętności w formie strony internetowej, to warto ją stworzyć. Będzie to dobre rozwiązanie dla osób szukających zatrudnienia w tzw. twórczych zawodach.

Po trzecie Curriculum Vitae

Odpowiadając na ogłoszenie, dotyczące pracy, kandydat jest zobowiązany wysłać curriculum vitae. Tylko, jak napisać życiorys nie posiadając doświadczenia zawodowego? W takiej sytuacji konieczne jest pokazanie pracodawcy, że potencjalny pracownik sprawdzi się na danym stanowisku, mimo braku historii zawodowej. W takim przypadku najlepszym wyjściem jest podkreślenie swoich mocnych stron, przede wszystkim umiejętności. Pomocne będzie dokładne przejrzenie oferty pracy i znalezienie kompetencji, wymaganych przez pracodawcę, a następnie zawarcie ich w cv w taki sposób, by pokazać, że się je doskonale opanowało, dzięki czemu kandydat doskonale poradzi sobie z nowymi obowiązkami.
Konstruując curriculum vitae, należy w nim zawrzeć cel zawodowy. W przypadku, gdy tak naprawdę celem jest znalezienie pierwszej pracy, w tej części cv można zamieścić krótki opis kluczowych umiejętności, wykształcenia, osiągnięć, a także planów zawodowych.
 
Współczesny życiorys pracownika musi zawierać podsumowanie zawodowe. Nie mając doświadczenia można podkreślić swoje wykształcenie, zwłaszcza gdy związane jest ze stanowiskiem, na które się aplikuje. Koniecznie należy wymienić najważniejsze kompetencje miękkie, jak i twarde.

Po czwarte – list motywacyjny

Napisanie listu motywacyjnego, w przypadku, kiedy nie ma się doświadczenia zawodowego, wydaje się zadaniem arcytrudnym lub wręcz niemożliwym. Jednak okaże się ono nie takie trudne, jeśli podejdzie się z odpowiedniej strony.
Nie jest to czas ani miejsce, by szczegółowo omawiać zasady pisania listu do pracodawcy. Jednak przystępując do jego tworzenia, należy mieć świadomość, że musi być on tak napisany i zredagowany, by osoba rekrutująca znalazła w nim odpowiedź, dlaczego właśnie jego nadawca miałby zostać zatrudniony?
Na początku listu warto pochwalić się skończoną szkołą lub studiach czy studiami, które przygotowały nas teoretycznie do wykonywania zawodu. Koniecznie trzeba wyszczególnić kursy, szkolenia, a zwłaszcza praktykach szkolnych lub studenckich, które pozwoliły na zapoznanie się z realiami pracy w konkretnym zawodzie. Pisząc list motywacyjny, nie można zapomnieć o wiedzy zdobytej samodzielnie, np. na kursach dostępnych on-line.  
Na koniec mocno trzeba podkreślić, że pomimo braku doświadczenia zawodowego, kandydat do pracy jest człowiekiem otwartym, chcącym się rozwijać i doskonalić umiejętności, a firma, oferująca pracę jest do tego idealna. Na koniec warto krótko wyjaśnić, dlaczego kandydata zainteresowała akurat ta konkretna oferta pracy. Dobrze jest też opisać cele zawodowe.

Szukanie pierwszej pracy, nie mając doświadczenia zawodowego, nie jest prosta, lecz możliwa do osiągnięcia. Sztuka polega na przekonaniu rekrutera, że brak doświadczenia wcale nie oznacza, że kandydat nie będzie wartościowym pracownikiem. Trzeba sobie zdawać sprawę, że pierwszy postawiony krok rzadko kończy się sukcesem. Zazwyczaj takich kroków należy zrobić dużo, by wreszcie osiągnąć cel, jakim jest zdobycie pierwszej pracy.