Jeszcze do niedawna panowało przekonanie, że Silversi w pracy radzą sobie gorzej, niż osoby w szczycie wieku produkcyjnego 35-54 lat. Narzekano przede wszystkim na skostniałość ich postaw, powtarzanie utartych schematów i nikłe chęci do nauki nowych rzeczy oraz niewielkie chęci do dzielenia się swoim doświadczeniem z młodszymi pokoleniami pracowników. Mocną stroną Silversów naturalnie były i są umiejętności praktyczne wypracowane w toku zatrudnienia, niedostatecznie doceniane. Być może na skutek panujących uprzedzeń i stereotypów jeszcze kilka lat temu dla większości osób 60+ i 66+ oczywiste było zakończenie pracy zawodowej w chwili osiągnięcia wieku emerytalnego. Obecnie widać coraz większe zmiany w nastawieniu osób w wieku przedemerytalnym i emerytalnym, które coraz częściej chcą pobierać świadczenie emerytalne i łączyć je z pracą.
Wyniki uzyskane w badaniu są jednak zaskakujące dla badaczy, ponieważ jednocześnie rosną wskaźniki zarówno tych, którzy chcą, jak i tych, którzy kategorycznie nie chcą pracować na emeryturze. W 2022 r. aż 21,8 proc. seniorów (w stosunku do 15,6 proc. w 2017 r.) deklaruje, że pragnie zakończyć pracę wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego. Jednocześnie powiększa się grono tych, którzy zamierzają zrobić dokładnie odwrotnie, czyli pracować możliwie jak najdłużej. Deklaracje takie składa 16,2 proc. respondentów zapytanych w badaniu PARP, wobec 9,9 proc. w 2017 roku. To znaczny skok.
Jak badacze tłumaczą ten dysonans? Z jednej strony mamy osoby cieszące się dobrą kondycją, które pragną dalej realizować się na gruncie zawodowym. To najczęściej osoby dobrze wykształcone, którym zależy na rozwijaniu swoich pasji lub kontynuowaniu kariery – wskazuje prof. Jolanta Perek-Białas, kierowniczka Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych UJ.
Ilu seniorów dokładnie decyduje się na ten wariat? Jeszcze w 2017 roku sytuacja nie wyglądała imponująco, bo wskaźnik zatrudnienia dla osób w wieku 55-64 oscylował na poziomie 46,9 proc. Po pięciu latach mamy już jednak 10-stopniowy wzrost i wskaźnik ten wynosi 56,3 proc. Oczywiście nie są to tak dobre wyniki, jak w młodszych grupach wiekowych (35-54 lat -84 proc.,18-34 lat było to 70 proc. – ze względu na kontynuację edukacji), ale pamiętajmy, że wraz z wiekiem rośnie odsetek rencistów, czyli osób, które nie tyle chcą, ile muszą zrezygnować z pracy ze względu na choroby czy niepełnosprawność, tak więc i tak o dobrej kondycji psychicznej i chęci prowadzenia aktywnego życia na wielu płaszczyznach świadczy wzrost zainteresowania Silversów pracą.
Jednakże są i inne przyczyny większej aktywności seniorów. Na doświadczonych pracowników jest po prostu zapotrzebowanie. Lekarze i szeroko rozumiani pracownicy służby zdrowia czy chociażby nauczyciele, to zawody, w których rąk do pracy brakuje coraz bardziej. Silversi częściej otrzymują więc propozycje zatrudnienia i z nich korzystają.
Innych, prozaicznie, do dalszej pracy zmusza sytuacja finansowa. Zbyt niskie świadczenia nie są w stanie pokryć niezbędnych wydatków na utrzymanie, stąd część seniorów musi podwyższyć domowy budżet, pracując.
Wbrew pierwszym skojarzeniom, seniorzy decydujący się na kontynuowanie zatrudnienia, nie biorą pod uwagę wyłącznie pobudek indywidualnych; swoich potrzeb, możliwości czy chęci. Co zaskakujące, kolosalny wpływ na ich decyzję ma postawa dotychczasowego pracodawcy. Co czwarty pracownik zapytany w badaniu deklarował, że nie wie, jakie plany, oczekiwania czy zamiary ma jego pracodawca, w związku z jego przejściem na emeryturę. Pracodawcy za późno lub wcale nie przekazują takiej informacji, a – co podkreślają respondenci – ułatwiłaby ona podjęcie decyzji o kontynuowaniu pracy po uzyskaniu wieku emerytalnego. Dla seniorów istotną kwestią – co zrozumiałe – jest także atmosfera panująca w dotychczasowym miejscu pracy. Satysfakcjonująca praca w dobrym otoczeniu i zespole sprzyja chęci kontynuowania zatrudnienia.
Niebagatelną rolę odgrywa tu także państwo i jego promujący zatrudnienie system prawny. Na szczęście mamy już takie rozwiązania jak ulgi podatkowe czy możliwość dodatkowego oszczędzania na emeryturę – takie czynniki w dalszej kolejności, jak wskazuje prof. Jolanta Perek-Białas – emeryci biorą pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o zakończeniu lub kontynuowaniu zatrudnienia. Dalsza praca musi się przecież im także opłacać.
Aktywności sprzyja także bogatsza oferta edukacyjna skierowana również do starszych pokoleń. I choć z z uniwersytetów trzeciego wieku wciąż nie korzysta dostateczna ilość seniorów, widać wzrost zainteresowania różnego rodzaju kursami czy szkoleniami, które można znaleźć w Internecie, radio czy tv. 70% seniorów przepytanych w badaniu UJ i PAFP deklaruje, że korzysta z różnych form aktywizacji. Najmniejsze zainteresowanie wzbudza oferta aktywności fizycznej oferowana emerytom przez lokalne kluby seniora.
Zmiany demograficzne, których doświadcza Polska, mogą utwierdzić w przekonaniu, że z czasem Silversów będzie przybywać. Jako społeczeństwo starzejące się musimy otworzyć się na osoby starsze i przygotować na zróżnicowanie wiekowe pracowników. Już teraz na rynku pracy funkcjonuje kilka pokoleń o odmiennych potrzebach. Zawczasu należy więc zaplanować, a następnie realizować politykę dotyczą zarządzania kapitałem ludzkim – doradza Paulina Zadura, dyrektor Departamentu Analiz i Strategii Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Niezależnie od motywacji, Silversi pozostający na rynku pracy, zmieniają jego oblicze. Multigradacyjne zespoły wymuszają bardziej elastyczny styl zarządzania, uwzględniający postawy osób w różnym wieku, o odmiennych stylach zachowania i sposobach komunikacji.