Kariera

Znaleźli pracę dzięki Werbeo – historia Ewy

18 październik 2024

Mam imię Ewa, mam 43 lata. Mieszkam na Warmii - tu się urodziłam i wychowałam. Jestem mężatką od 14 lat. Uważam i mogę napisać, że tworzymy z mężem fajny „team”. Spędzamy ze sobą dużo czasu razem. Mój mąż to nie tylko mój partner, ale też przyjaciel. Jesteśmy naprawdę oddani sobie na te dobre i mniej dobre chwile. Cieszę się, że mieszkam na Warmii, ponieważ mogę korzystać zasobu lasów i jezior, które występują w Olsztynie. W wolnym czasie lubię chodzić na spacery i podziwiać przyrodę. Moją drugą pasją są spotkania z przyjaciółmi: spędzanie czasu, rozmowy słuchanie i uważność na drugiego człowieka. W wolnych chwilach lubię obejrzeć dobry film. Lubię dobre seriale, które trzymają w napięciu. Lubię też czytać książki. Moimi zainteresowaniami są też, muzyka, kino, teatr, audiobooki i tworzenie obrazków z diamentów.


Jestem osobą niepełnosprawną ze znacznym stopniem niepełnosprawności - poruszam się na wózku inwalidzkim. Moja niepełnosprawność wynika z dziecięcego porażenia mózgowego.

Z wykształcenia jestem technikiem ekonomii – specjalność rachunkowość i finanse. Nie pracowałam nigdy w tym zawodzie. Tak potoczyło się moje życie, że nie poszłam w tym kierunku.

Od 15 lat jestem aktywna zawodowo. Obecnie pracuje w formie telepracy, jako Analityk internetowy. Czas ten pozwolił mi nabyć doświadczenie w obsłudze komputera i programów komputerowych, nie tylko bezpośrednio związanych z pracą.

Jestem sumienna i odpowiedzialna, dlatego forma telepracy jest dobrym rozwiązaniem w moim przypadku. Wszystkie powierzone zadania wykonuje z odpowiednim zaangażowaniem. Pracuje, ponieważ zależy mi na tym, żeby się jeszcze czegoś nowego nauczyć i realizować się zawodowo i społecznie. Praca pomaga mi poznać nowe dziedziny i daje mi możliwość kontaktu z drugim człowiekiem, co zapewnia rozwój osobisty i zawodowy. Mogę też uczyć się nowych umiejętności.

Jestem dumna i uważam to za swój sukces. Droga do aktywnego życia zawodowego pokazała, że warto być stanowczym i niekiedy być upartym i dążyć do celu. Wyznaczać sobie nowe cele w życiu. Nie była łatwa droga, gdyż musiałam przejść trudne etapy w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Nie żałuje niczego, nie zmieniłabym niczego, ponieważ praca daje mi wiele korzyści. Jestem niezależna finansowo, dzięki czemu mogę realizować swoje plany i marzenia.

Uważam, że mimo niepełnosprawności można pracować. Wystarczy przełamać swój lęk. Uwierzyć w swoje umiejętności. Wyjść ze swojej strefy komfortu i zacząć coś nowego. Ja tak zrobiłam i choć nie było to łatwe, ale się udało i jestem bardzo z tego dumna.

Cieszę się, że mogę pracować – praca jest jak rehabilitacja, zawraca ciężkie działa z głowy. Zrobiłam też olbrzymi krok w samoświadomości. Choć czasem jest trudno pokonać bariery, uważam, że warto przebywać wśród ludzi.

Uważam również, że warto zwiększać szanse osób niepełnosprawnych na rynku pracy, poszerzać świadomość w kwestii korzyści dla pracodawców, wynikających z zatrudnienia niepełnosprawnych pracowników. A także burzyć stereotypy i bariery społeczne, związane z dyskryminacją i sztucznymi podziałami w społeczeństwie.
Nigdy się nie powstrzymuj. Bądź pewny, czego chcesz od życia, mów, co czujesz i nigdy nie obawiaj się być sobą. Nie zważaj na to, co myślą inni. Żyjesz dla siebie, nie dla nich.

Ewa