03 marzec 2023
źródło: Canva.pl
Do pracy rodacy!
Według
Europejskiego Urzędu Statystycznego średni tygodniowy czas pracy przypadający
na osoby pracujące na cały etat wynosi w Polsce 39,8 godzin tygodniowo. Z kolei
średni tygodniowy czas pracy przypadający na osoby pracujące na część etatu
wynosi 21,9 godzin. To rezultat, który sprawia, że mieszkańcy kraju nad Wisłą
znajdują się w ścisłej europejskiej czołówce. Dodajmy do tego badania
Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), z których wynika, że
Polacy są 7. najbardziej zapracowanym narodem spośród 35 państw OECD. Jak widać
Polacy, są pracowitym narodem, ale oczywiście nie można uogólniać. Wyciąganie
wniosków jest tym bardziej nieadekwatne, że wiele zależy od indywidualnego podejścia do pracy, a także od kultury
panującej w konkretnej firmie. Trzeba też wziąć pod uwagę generację, do której
należy pracownik. Osoba w wieku 40+ może zupełnie czegoś innego oczekiwać niż
przedstawiciel tzw. milenialsi. Ci ostatni z kolei różnią się od pokolenia zet.
Bez
względu na to, do jakiego pokolenia pracownik przynależy, szef oczekuje, by ze
swoich obowiązków wywiązywał się szybko, bezbłędnie i z uśmiechem na ustach.
Tyle teoria, a praktyka bywa różna. Oczywiste jest, że o wiele lepiej wykonuje
się zadania, jeśli praca jest frajdą i sprawia satysfakcję. Jednak nie zawsze
tak jest, co nie oznacza, że nie powinno się dążyć do zadowolenia z pracy.
Work-life
balance nie polega na sztywnym podziale doby na pracę i życie prywatne. Do
osiągnięcia zamierzonej równowagi istotne jest samo nastawienie do wykonywanych
obowiązków oraz świadomość, że nie mogą one przesłonić reszty życia.
Niebagatelną rolę odgrywa tutaj również podejście pracodawcy. Z jego punktu
widzenia osiągnięcie równowagi przez członków zespołu to zwiększenie
produktywności oraz większy poziom satysfakcji z pracy. Pracodawca powinien być
otwarty na sugestie członków ekipy i np. wprowadzić możliwość pracy zdalnej
albo elastycznych godzin pracy. Spędzenie pełnych ośmiu godzin w biurze nie
oznacza satysfakcjonujących wyników.
Jaka
by praca nie była satysfakcjonująca, to dla zdrowia psychicznego i fizycznego
nie powinna pochłaniać całkowicie. Bardzo ważne jest życie po pracy. Osoby
mające hobby, któremu mogą poświęcić czas po pracy, są bardziej zadowoleni ze
swojego życia zawodowego. Istotny jest też ruch na świeżym powietrzu, dzięki
któremu można „przewietrzyć” głowę, nabrać dystansu do tego, co dzieje się w
pracy, ale też można wpaść na świetny pomysł, który spodoba się szefowi.
Przebywanie w najbardziej zgranym, ale jednak zamkniętym kręgu zawodowym, nie
służy higienie psychicznej. Z tego powodu warto utrzymywać relację z
przyjaciółmi i znajomymi, którzy nie są związani z firmą, w której pracujemy.
Równowaga nieidealna
Wiadomo,
że w praktyce utrzymanie balansu pomiędzy pracą a życiem prywatnym, może być
niezmiernie trudne. Nie chodzi o to, by dać się wepchnąć w kolejną pułapkę
między tym, jak powinno być, a jak jest. Ważne, by mieć świadomość, że życie to
balansowanie i to od nas w znacznej mierze zależy, czy utrzymamy jako taką
równowagę, czy pozwolimy się zepchnąć w dół.
Autorka: Monika Łysek, Redaktorka WERBEO